ΧΡΥΣΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ

(Δημοσίευση: 4 Αυγούστου 2008) Μὲσα στὴν ὀμίχλη τῶν χαμένων καιρῶν μας, ἡ τραγικὴ μορφή του φωτίζει τὰ διαχρονικὰ καὶ τὰ ἀνθρώπινα.

Μεσα στην ομιχλη των χαμενων μας καιρων, οι ξεχωριστες ανθρωπινες οψεις, επιμενουν διαχρονικα να φωτιζουν τα βασικα, να δινουν σωμα και νόημα στα ανθρωπινα, να πιεζουν επι τα ανω τη μιζερη καθημερινοτητα και την τυφλη κοινωνικοπολιτικη λογιστικη.
Καθολου σπανια τα άξια, χρειαζεται ωστοσο να τα μας τα θυμιζουν οσα αναμεσα τους καταφερνουν να διαπερασουν τα τειχη της μεθοδευμενης κι εκμαυλιστικης αλλοτριωσης, για να γινουν δεικτες και παραδειγματα.

Συγκλονιστικος ο αυστραλος πατερας του Ντουζον, μιλωντας για τον ελληνικο πολιτισμο, υμνωντας την ελληνικη φιλοτιμια και φιλοξενια.  Συγκλονιστικος στη συντριβη του, καθως ευχαριστει υποβασταζόμενος, τους Ελληνες για τη συμπαρασταση τους. Φοντο το νοσοκομειο οπου ο 20χρονος γυιος του, παραμενει κλινικα νεκρος απ' τα χτυπηματα των μπραβων της Μυκονου.  Μαθημα οικουμενικων ελληνικων, στην Ελλαδα και την Οικουμενη.  Ιδιως αυτη που ανησυχει για το κοστος στην τουριστικη βιομηχανια ή την ασφάλεια στα ταξίδια της.

Ας θυμηθουμε εδω ανθρωπους σαν τον Μπεφόν, πατερα της γιατρου που χαθηκε στο δυστυχημα του ελικοπτερου του ΕΚΑΒ, παλιοτερα. Και σαν τον Περατικο, πατερα του εκτελεσμενου απ' τη  17Ν, θυμα ενος δραματικου ανταρτοπολεμου. Ανθρωπους που μεσα στο βαθυ πόνο τους, καταλαβαιναν και ειχαν να μας διδαξουν. Ας θυμηθουμε ανθρωπους σαν το νεαρο ζευγαρι που ζήτησε να υιοθετησει ενα παιδι, ενα παιδί αναπηρο αναμεσα στα αλλα υγιη παιδια του ιδρυματος.  Και σαν οσους απ' τα θυματα των βασανιστων της χούντας υποστηριξαν προσφατα την αποφυλακιση του γερου κι αρρωστου   αρχιπραξικοπηματια Ιωαννιδη.  Ας θυμηθουμε με καθε τετοια αφορμη, οτι ολα οσα μας ξεπερνουν ειναι τα μόνα αξιά μας. Κι οτι ειναι εδω, ζωντανά, αναμεσα στην αμμο, με τη μορφη ανθρωπων καλυτερων απο μας.

Δ.Τ. 31/7/2008

ΥΓ : Τα μηνυματα συμπαραστασης στην οικογενεια του Doujon Zammit ( αναλογα και με την εξελιξη της κατασταστασης του ) ειναι το ελαχιστο που μπορουμε να κανουμε. Στην πρεσβεια εδω, ή την ελληνικη της Αυστραλιας ή με οποιο αλλο τροπο βρουν οι δια-δικτυωμενοι.

Γ 2 (από τον Φυλλομάντη): Σήμερα 4 Αυγούστου που δημοσιεύουμε το σχόλιο, δυστυχώς ο Ντουζόν δεν τα κατάφερε. Ο πατέρας του, οι δικοί του, μέσα στην άφατη οδύνη και τον πόνο, δώρησαν τα όργανα του παιδιού. Άλλο ένα Μάθημα Συναλληλίας και μη αυτοκεντρικής πρόσληψης της ζωής, του δίκηου και του άδικου, από τον άξιο αυτόν που δεν άφησε τις αξίες του να λυγίσουν κάτω από το βάρος του Κακού που τον βρήκε. Το αντιπαλεύει τραγικά, έστω κι αν είναι δυνατότερο.