ΞΕΦΥΛΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ (4): ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

(Δημοσίευση: 29 Οκτωβρίου 2007) Ἀπὸ τὴν ὁμιλία τῆς Βάσως Παπανδρέου...

Η προσωπική αυτοκριτική είναι σαφής και αυστηρή. «Χάσαμε όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά και όλοι έχουμε ευθύνες σε όλα τα επίπεδα...» «Οι πολίτες έστελναν τα μηνύματά τους, αλλά ...τα επιστρέφαμε αυτάρεσκα στον αποστολέα..», «...κανονικά θα έπρεπε να ήμαστε σήμερα όλοι στα σπίτια μας...», Μεγάλη κουβέντα, αλλά δεν την προχωρά μακριά. (ούτε καν ως το σπίτι της)...

...«Εάν είναι ο κυβερνητισμός ο λόγος που χάσαμε τις εκλογές το Σεπτέμβρη, αν το ότι έχουμε κυβερνήσει θεωρείται πλέον αμάρτημα, τότε δεν έχουμε ελπίδες ούτε για την επόμενη ούτε για τη μεθεπόμενη φορά και αυτό θα είναι τραγικό για τη χώρα. Πόσους κουμπάρους και πόσα ομόλογα μπορεί να αντέξει η Ελλάδα;» (Πόσα χρηματιστήρια;)

«το πρόβλημά μας δεν είναι ότι κυβερνήσαμε, το πρόβλημα έγκειται στον τρόπο που κυβερνήσαμε» (Μα αυτό αναδεικνύει Βάσω μου ο κυβερνητισμός, τον τρόπο), «...να προχωράμε μπροστά χωρίς έπαρση, αλλά και χωρίς ενοχές για το παρελθόν» (Δηλαδή τι μένει; Τι σημαίνει χωρίς ενοχές; Αν σημαίνει ότι κατά βάση τα κάναμε σωστά και χάσαμε στις λεπτομέρειες, τότε τι άλλο είναι από καλυμμένη έπαρση;)

«Δυστυχώς στο ΠΑΣΟΚ δεν έγινε ποτέ κάθαρση. Αισθάνομαι αλληλέγγυα με όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, αλλά όχι με εκείνους σε όλα τα επίπεδα που έφτιαξαν περιουσίες (!!) στα χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ» (και παρόλα ταύτα «χωρίς ενοχές για το παρελθόν» Βάσω;)

Στα περί Υπονόμευσης του Γιώργου η Βάσω είναι σαφής: «όλα τα προηγούμενα χρόνια γνωρίσαμε απέξω κι ανακατωτά τις προσωπικές στρατηγικές. Δε θέλω να πω τι έζησα στην προεκλογική εκστρατεία στη Β´ Αθηνών, το θεωρώ ανάξιο της σημερινής συνάντησης. Δεν θέλω να μιλήσω για εκείνους που έκαναν διπλή προεκλογική εκστρατεία, έχοντας προεξοφλήσει την ήττα του ΠΑΣΟΚ.» (κάτι παραπάνω θα ξέρει κι αυτή, Βαγγέλη)

Επίσης σαφής και στην συνολική αυτοκριτική: «τα τελευταία χρόνια είμαστε ο ορισμός της πολιτικής ασάφειας και της ανυπαρξίας ενιαίας έκφρασης», «...μιλούσαμε για συμμετοχική δημοκρατία και δεν είχαμε στοιχειώδη δημοκρατία στη λειτουργία μας...», (οι παλαιο-κομματικοί φαίνονται από την ευαισθησία τους στα διαδικαστικά -οργανωτικά)

Παρακάτω μας μπερδεύει λίγο: «...να παραμείνει πολυσυλλεκτικό κόμμα...». Βάσω μου αυτό κανείς δεν το αμφισβητεί. Αυτό που έχει αποκαλυφθεί, και εγκαλείσαι να απαντήσεις, είναι ότι δεν υπάρχει πολυσυλλεκτική πολιτική. Δηλαδή ή με τον Κόκκαλη ή με τον «ολυμπιακό λαό». Τώρα μάλιστα που ΟΛΟΙ γνωρίζουν με ποιόν ήσασταν. Να μια προτεινόμενη αλλαγή, πολύ-πολύ συγκεκριμένη.

Ακολουθεί η γνωστή σε όλους μας προγραμματική αερολογία, κάποια πιο συγκεκριμένα οργανωτικά μέτρα (είπαμε οι παλαιο-κομματικοί φαίνονται από την ευαισθησία τους στα διαδικαστικά -οργανωτικά) και η εξίσου αποκαλυπτική φράση «Δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερη.» Σοβαρολογείς Βάσω. Ήσουν εξουσία. Θέλεις να γίνεις πάλι και δηλώνεις ότι δεν φοβάσαι και δεν ελπίζεις; Τι να σε κάνουμε τότε; Αν μ' αυτά που έχεις υπόψη σου δεν ελπίζεις; Μήπως είσαι επικίνδυνη για (άφοβη και ανέλπιδα) εξουσία;

Αλέκος Βαρβέρης, 29/10/2007

	1. 16-11-2007 15:52
	Ομπρέλες Βάσω, Βάσω, κυρά Βάσω,  Μια και ξάφνου αγάπησες (τρομάρα μας...!) την ελληνική λογοτεχνική παραγωγή σού αφιερώνω ένα άλλο δημιούργημά της, λιγότερο γνωστό από την εμβληματική ρήση του Καζαντζάκη.   Τίτος Πατρίκιος, Παραμορφώσεις. Απ' αυτά που δεν συζητιώνται "α λα μιζανπλί", ούτε στα κουλουάρ των διευθετήσεων, ίσα-ίσα. Θέλω να πω ότι κάποτε η τέχνη "έχει γωνίες" Βάσω μου, αγκυλώνει.   Τίτος Πατρίκιος. Παραμορφώσεις. Άκου:  ..."πρέπει όλα αυτά να τα καταγγείλουμε αλλά χωρίς να λερωθούμε  η ψυχή μας, το κοστούμι μας" φωνάζανε  και τρέχαν παλι να προφυλαχτούν κάτω από εξαργυρωμένα πτώματα...  (ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ - Ομπρέλες)

Γιάννης Μεμαίος