Ἐξώφυλλο arrow Τίποτα δὲν πῆε χαμένο

Τίποτα δὲν πῆε χαμένο

«Τίποτα τίποτα δὲν πῆε χαμένο
Ἀπόψε βράδυ Αὐγούστου ὀχτὼ»
.....................
«Σοῦ 'μελλε νὰ χαθεῖς ἐδῶ γιὰ νὰ σωθεῖς μακριά»


Ιωάννης Φωτόπουλος - Φυλλομάντης


Αγαπητοί αναγνώστες,

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2017 έφυγε από τη ζωή ο ιδρυτής του «Φυλλομάντη» Γιάννης Φωτόπουλος, μάχιμος, περί του δικαίου, δικηγόρος, επίπονος και ευαίσθητος διανοητής.


Εμπνευστής και ιδρυτής του διαδικτυακού περιοδικού ὁ φυλλομάντης, μιας προσπάθειας που ο ίδιος είχε περιγράψει: «Ὁ φυλλομάντης εἶναι διαδικτυακὸ περιοδικὸ κριτικῆς παρεμβάσεως καὶ διαλόγου πὰνω στὰ κοινωνικὰ, πολιτικὰ καὶ ἠθικοπνευματικὰ προβλήματα…» στο οποίο φιλοξενήθηκαν πολύτιμες προσεγγίσεις και ψαξίματα καθώς και εξαιρετικές καταθέσεις του ίδιου, με ιδιαίτερη τη δουλειά του για την ΕΧΘΡΑ την οποία δεν πρόλαβε να την δει να τυπώνεται σε βιβλίο.


Το δημιούργημά του «ὁ φυλλομάντης» θα παραμείνει ως διαδικτυακὸ περιοδικό «ΑΡΧΕΙΟΥ» για το αξιόλογο και ενδιαφέρον στοχαστικό του υλικό αλλά και για να μας συντροφεύουν οι σκέψεις και οι αγωνίες του.


(από τον Επικήδειο Λόγο)

Ο φίλος μας ο Γιάννης

Μας ξάφνιασε άλλη μια φορά ο φίλος μας ο Γιάννης. Οδυνηρά αυτή τη φορά, ίσως θέλοντας να μας θυμίσει πως και η οδύνη δείχνει κι ανοίγει δρόμο στην αληθινή ζωή.


Μήνυμα ίσως στους πάμπολλους φίλους του, σ’ εμάς τους πιο στενούς του φίλους, στους αγαπημένους γονείς και συγγενείς του. Ιδιαίτερα στα παιδιά του που θα τον στερηθούν πιό πολύ. Στις δυό του κόρες, φοιτήτριες, που χάνουν πατέρα και δάσκαλο, κι ακόμα πιό πολύ στο μικρό του γυιό που χάνει τον πατέρα του πριν τα πρώτα του γενέθλια. Και στη σύζυγό του που αφήνει τόσο πρόωρα να μεγαλώσει το γυιό τους χωρίς αυτόν.


Ο Γιάννης ήταν ένα παιδί κι αυτός. Είχε την ακριβή ευαισθησία ενός παιδιού, το δυνατό γέλιο ενός παιδιού, ακόμα και την αφέλεια και τα λάθη καμμιά φορά ενός παιδιού, επίμονος στην ίδια του την παιδικότητα, όχι από αφέλεια εδώ, αλλά από ευαισθησία. Ο Γιάννης, πάντα παιδί, είχε όμως μια ιδιαίτερη ωριμότητα, αυτή του πνευματικού ανθρώπου.


Ηταν πολυμαθής, με την εξαίρετη κλασική του παιδεία, τη γλωσσομάθειά του, τη νομική του κατάρτιση, τη μουσική του καλλιέργεια, την καλή του επαφή με τις ψηφιακές τεχνολογίες, μια πολυμάθεια σε χρήση καθημερινή. Μια πολυμάθεια με κορωνίδα. μια σπάνια σήμερα φιλομάθεια, μια διαρκή μαθητεία στα πράγματα, ένα διαρκή διάλογο με κάθε ζωντανή σκέψη και κάθε γκαρδιακή πράξη.


Ο Γιάννης ήταν ένας φυλλομάντης, καθώς κι ο ίδιος δανείστηκε απ’ τον αγαπημένο του Ελύτη τον ομώνυμο ανθρωπολογικό χαρακτήρα, αυτόν με ελπίδα μπροστά στο δύσκολο, με πίστη μπροστά στο άγνωστο, με αγάπη μπροστά στο απερινόητο. Με τη βεβαιότητα πως Τίποτα δεν πάει χαμένο.Ακόμα και στην Εχθρα, ο Γιάννης, μαθητής του Ομήρου και των Τραγικών, την Εχθρα που πάντα συνόδευε την ανθρώπινη ατέλεια όπως και σήμερα, είδε τη δυνατότητα της ανθρωπιάς – το ξέρουν όσοι μοιράζονταν τις σκέψεις του και τα γραπτά του. Γιατί ο Γιάννης ήταν πραγματικά Πολίτης, δηλαδή πιστός του εξανθρωπισμού του πραγματικού και πάσχοντος κόσμου, πιστός της θυσίας και της Ανάστασης.


Άλλωστε ο Γιάννης ήταν εκεί για όποιον τον χρειαζόταν. Και ήταν πολλοί από μας που στην περίπλοκη και δύσκολη εποχή μας χρειάστηκαν το Γιάννη σα φίλο αλλά και σαν νομικό να τους στηρίξει. Κι αυτός ήταν εκεί, πρόθυμος κι αφιλοκερδής.


Ο Γιάννης ήταν εκεί όμως και για όσα άλλα χρειαζόμαστε όλοι, αν και συχνά ξεχνάμε πόσο πολύ τα χρειαζόμαστε. Υπέρμαχος της ανοιχτής καρδιάς και της ανοιχτής σκέψης, αμύντορας της γλώσσας και της συνείδησης, πολέμιος της δικτατορίας της γνώμης, αντίπαλος της δήθεν κριτικής σκέψης, αυτής που δεν έχει πίσω της αληθινή μνήμη και μπροστά της αληθινό όνειρο.


Στην εποχή μας, όπου η πνευματικότητα ως αναζήτηση και καλλιέργεια αξιών παραπαίει συμπαρασύροντας τις ζωές των ανθρώπων, ο Γιάννης στάθηκε ένας ζωντανός πνευματικός άνθρωπος. Κι όπως έγραψε ένας φίλος μας, ένας πνευματικός άνθρωπος που θα μας ακολουθεί. Και που θα ζει έτσι δίπλα μας.

Σημείωμα των φίλων.

Αρχή σελίδας