Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ. ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ

(Δημοσίευση: 17 Ἀπριλίου 2012)

Ἐδῶ στὴ ρωγμὴ τοῦ χρόνου
κρύβομαι γιὰ νὰ γλιτώσω,
ἀπ' τοῦ Ἡρώδη τὸ μαχαίρι
Μισολειωμένος στὴ Χιροσίμα σου
Κάτι προγόνων ξύδι καὶ χολή
σ' αὐτήν τὴν ἄδεια πόλη

Ἐδῶ στὴ ρωγμὴ τοῦ χρόνου
Θάβομαι γιὰ νὰ μεστώσω
στοῦ Διογένη τὸ πιθάρι
Στὸν ὄγδοο μήνα της, εἶν' ἡ ἐλπίδα μου
Σχεδὸν τὸ βρέφος γύρω περπατᾶ
καθὼς ἐσὺ κουρνιάζεις

Ἐδῶ στὴ γιορτὴ τοῦ πόνου
Ντύνομαι νὰ μὴν κρυώνω
τοῦ Οὐλιάνωφ τὸ μειδίαμα
Σαντάλια τοῦ Χριστοῦ, φορῶ στὰ πόδια μου
Πραίτορες-βράχοι πάνω μου σωρό
μὰ 'γὼ θὰ ἀναστηθῶ.