(Δημοσίευση: 29 Μαΐου 2008). Ἕνα κείμενο ποὺ μέσα ἀπὸ τὴν φόρμα τῆς ἐπιφυλλίδας ἐπιχειρεῖ ἕνα δύσκολο ἐρώτημα. Τί κυβεύθηκε κατὰ τὴν Μεταπολίτευση; Τί κερδήθηκε καὶ τί χαθηκε σὰν εὐκαιρία, ἰδίως ἐὰν ἀφοροῦσε μία μὴ μεταπράττουσα, μὴ αὐταπατητικὴ δυνατότητα διεξόδου; Ἀναδημοσίευση ἀπὸ τὴν Καθημερινὴ 18.11.07.

(Δημοσίευση: 29 Μαΐου 2008). Πρόκειται γιὰ ἄρθρο τοῦ Ἀνρὶ Λεφέβρ (1901-1991) ποὺ ἐγράφη τὸ 1984 μὲ ἀφορμὴ τὰ ἑκατὸ χρόνια ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ Μάρξ. Δημοσιεύθηκε στὸ περιοδικὸ τοῦ Βελιγραδίου «Ὁ σοσιαλισμὸς στὸν κόσμο». Τὴν μετάφραση καὶ τὰ σχόλια ἐπιμελήθηκε ὁ Γιάννης Φ. Φωτόπουλος.

(Δημοσίευση: 27 Μαΐου 2008). Μία συνέντευξη-μαρτυρία ἀπὸ τὸ περιοδικό "Κ" τῆς Καθημερινῆς τῆς Κυριακῆς 13 Ἀπριλίου 2008 ἀπ' ὅπου καὶ τὴν ἀναδημοσιεύουμε.Τὴν συνέντευξη πῆρε ὁ Νῖκος Βαφειάδης, καὶ τὴν φωτογράφηση ἔκανε ὁ Βαγγέλης Ζέρβας. ...Τὸ ζήτημα εἶναι νὰ σταθεῖς ἐσὺ ἀπέναντι στὸ πρόβλημα, ὄχι νὰ τὸ ἀναθέσεις...
Συνέντευξη ποὺ ἔχει νὰ μᾶς πεῖ - ἴσως ἔχει καὶ νὰ μᾶς δείξει.

(Δημοσίευση: 20 Μαΐου2008). Ἀπὸ τὰ Minima Moralia ποὺ ὁ Τεοντόρ Ἀντόρνο ἔγραψε μεταξὺ 1943 καὶ 1945 καὶ πρωτοδημοσιεύθηκαν τὸ 1951. Ὑπάρχουν σὲ ἐλληνικὴ μετάφραση-εἰσαγωγὴ-σημειώσεις τοῦ Δημήτριου Μαρκῆ καὶ πρόλογο τοῦ Λευτέρη Ἀναγνώστου, ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ἀλεξάνδρεια (1990/2000). Νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι στὴν γερμανικὴ γλῶσσα ἡ ἔννοια τῆς κουλτούρας (Kultur) εἶναι σχεδὸν ταυτόσημη μὲ τὴν ἔννοια τοῦ πολιτισμοῦ, πολὺ περισσότερο ἀπὸ ὅσο στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα.

(Δημοσίευση: 16 Μαΐου 2008)

(Δημοσίευση: 29 Μαΐου 2008). Κείμενο τοῦ Παναγιώτη Κονδύλη (1943-1998) ποὺ ἐκδόθηκε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ 2002 στὴν συλλογὴ δοκιμίων καὶ μελετημάτων μὲ τίτλο "Μελαγχολία καὶ πολεμικὴ" ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Θεμέλιο καὶ σὲ επιμέλεια Κώστα Κουτσουρέλη. Τὸ κείμενο βρέθηκε σὲ ἀχρονολόγητο δακτυλόγραφο, ἡ συγγραφὴ τοῦ ὁποίου τοποθετεῖται τὸ 1964, ὅταν δηλαδὴ ὁ Κονδύλης ἦταν 21 ἐτῶν!

(Δημοσίευση: 24 Ἀπριλίου 2008)

(Δημοσίευση: 2 Ἀπριλίου 2008)

(Δημοσίευση: 2 Ἀπριλίου 2008)

(Δημοσίευση: 21 Μαρτίου 2008)

(Δημοσίευση: 4 Δεκεμβρίου 2007)

(Δημοσίευση: 1 Δεκεμβρίου 2007)

(Δημοσίευση: 26 Σεπτεμβρίου 2007)

(Δημοσίευση: 10 Ἰουλίου 2007)

(Δημοσίευση: 24 Ἰουνίου 2007). Ὁ κόσμος τοῦ ΠΑΣΟΚ ἀγωνιᾶ γιὰ τὴν κρίση τῆς «παράταξης» καὶ ψάχνει λύση. Τὸν ἔμαθαν τόσα χρόνια ὅτι «κρίση» εἶναι νὰ χάνεις τὴν ἐξουσία, ὄχι τὸν στόχο. Ἔτσι καὶ τώρα: ἡ λύση (κι ὁ στόχος) εἶναι νὰ ξαναπάρουμε τὴν ἐξουσία. Θὰ φροντίσει ὁ μυθικὸς «πρίγκηπας» μὲ τὸ μαγικὸ ραβδί. Κι ἂν αὐτὸς ξεθωριάσει, ὁ (κάθε) ἐπόμενος, ποὺ ἐπίσης θὰ χρησθεῖ «μυθικός». Ἐξαπολύεται ἔτσι ἡ ρητορικὴ τῆς ἀπόκρυψης τῆς κρίσης, πλασάροντας ἐπὶ μέρους ἀλήθειες...

(Δημοσίευση: 8 Ιουνίου 2007) Ἀπὸ τὸ ὁμότιτλο κείμενο τοῦ Μίκη Θεοδωράκη ποὺ δημοσιεύθηκε στὸ Μίκης Θεοδωράκης-Γιῶργος Κοντογιώργης, ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΗΣΗ, Ἐκδ. Ἰανός, Θεσσαλονίκη, 2007. Παρουσιάζουμε ἐδῶ μόλις μερικὰ ἀποσπάσματα. Ὅμως ἔχει ἀξία ὁλόκληρο τὸ κείμενο καὶ ὅλο τὸ βιβλίο, τὸ ὁποῖο συνιστοῦμε θερμὰ καὶ τὸ ὁποῖο ἐλπίζουμε ν' ἀνοίξει νέες συζητήσεις, μὲ φρέσκο, καίριο καὶ ἐπίκαιρο ἀέρα. Ἴσως, ἔτσι, προσεγγίσουμε αὐτό ποὺ κρατάει ἀνήσυχο τὸν Μίκη Θεοδωράκη, δεκαετίες τώρα: τὴν ἐπίγνωση (βίωμα καὶ γνώση) ὅτι οἱ ρίζες τῆς κοινωνικῆς, τῆς ἐθνικῆς καὶ τῆς δημοκρατικῆς μας καχεξίας εἶναι κοινές. Κι ὅτι ἡ μάχη γιὰ τὴν ἱστορία (μάχη γιὰ τὴν ταυτότητα καὶ τὴν διαφορά) εἶναι μάχη γιὰ ἕνα ἐλεύθερο μέλλον. (Γ.Φ.Φ.)

(Δημοσίευση: 1 Ιουνίου 2007) Στὴν «ἐποχὴ τῆς ἐπικοινωνίας» ὁ καυγὰς γιά τὴν κατάσταση στὴν Δικαιοσύνη καλὰ κρατεῖ. Μέσα ἀπὸ παροξυσμικὲς πλὴν ἄσφαιρες «ἀντιπαραθέσεις» ἐξαπλώνεται -ὁμογενοποιημένος καὶ μιντιογέννητος- ὁ κοινὸς δημόσιος λόγος: «Αὐτοκάθαρση!», «Ἡ Δικαιοσύνη προπύργιο τῆς Δημοκρατίας!», «Ἀνεξαρτησία τῆς Δικαιοσύνης!». Κοινὲς ἀναφορὲς σὲ συσκοτιστικὲς μυθολογίες ποὺ συγκαλύπτουν τὸ οὐσιῶδες καὶ ρηχαίνουν τὴν συνείδηση τῶν πολιτῶν.

(Δημοοσίευση: 28 Μαΐου 2007). Μια αὐθάδικη παρέμβαση σὲ μὶα συζήτηση βουβή (για πόσο ακόμη;).

(Δημοσίευση 15 Μαΐου 2007). Ἐκπληκτικὸ κείμενο. Γράφει μιὰ κοπελιὰ 21 ἐτῶν. Ἔρχεται ἀπὸ πολλὰ ἔτη φωτός ἀλλιώτικα, νὰ μᾶς μιλήσει γιὰ τὰ κοντινά. Αὐτὸ εἶναι ἡ ἀξία της: Γράφει ἐκτὸς τόπου καὶ χρόνου, ἀλλὰ ὄχι μὲ τὴν ἔννοια ποὺ θὰ μᾶς βόλευε. Ἴσα-ἴσα: «Σὰν τὰ πρὶν καὶ τὰ μετὰ εἰδωμένα...».
Ἄ-χρονα καὶ ἄ-τοπα. Μὰ καθόλου ἄ-κοπα. Ἐντὸς θέματος. Καὶ κυρίως: στῆς αἰσιοδοξίας τὸ κεφάλι, ὄχι στὴν οὐρά. Στῆς δυσκολίας τὸ σύνορο, ὄχι στοῦ εὔκολου τὸ κάθε κεφαλοχώρι... (Γ.Φ.Φ).

(Δημοσίευση: 7 Μαΐου 2007)

(Δημοσίευση: 24 Ἀπριλίου 2007) Τὸ ΠΑΣΟΚ παραμένει ἐγκλωβισμένο σὲ φαύλους κύκλους: ἀντιπολίτευση ἢ ἀνασυγκρότηση; Παληὸ ἢ νέο; Μεσαία στρώματα ἢ ἀριστερά;

(Δημοσίευση: 23 Ἀπριλίου 2007) Ἡ εἰρωνική ἀνάλυση τῆς στρατηγικῆς εὐφυίας καὶ τῆς περιορισμένης ὀρθολογικότητας δὲν μπορεῖ νὰ σκεπάζει μιὰν ἀλήθεια: τὴν εξουσία σὰν πολιτικὴ θέληση. Ἡ Ἐξουσία, ἐκεῖ ὅπου τοποθετεῖται πάνω ἀπὸ τὶς ἐξουσίες καὶ τὶς κοινωνικές δυνάμεις, εἶναι περισσότερο θέληση παρὰ εὐφυία ἢ ὀρθολογικότητα. Ἀπὸ τὴν ἄποψη τῆς πολιτικῆς θέλησης, τρεῖς τάσεις ἐκδηλώνονται, σχισματικὸς διαχωρισμὸς ποὺ ἐγγράφεται ἀναμεσα στοὺς ἄλλους, χωρὶς νὰ τοὺς ακυρώνει. Τρεῖς, καὶ ὄχι λιγότερες ἢ περισσότερες. (Ἀπὸ τὸ βιβλίο "Μάης '68 - Ἡ ἐπιδρομή...", 1968, ἐδῶ σὲ μτφρ. Γ.Φ.Φ.)

(Δημοσιεύτηκε: 23 Ἀπριλίου 2007) Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀνρί Λεφέβρ "Τὸ τέλος τῆς ἱστορίας" (1970) σε μτφρ. Γ.Φ.Φ.

(Δημοσίευση: 22 Ἀπριλίου 2007) Ἡ πίστη πὼς ἡ ἀλήθεια μιᾶς θεωρίας ταυτίζεται μὲ τὴν γονιμότητά της εἶναι προφανῶς σφαλερή... Στὶς μέρες μας ὁ φετιχισμὸς αὐτὸς παίρνει δραστικὲς μορφές... Ἀπ' ὅλες τὶς δικαιολογίες ποὺ βρῆκαν οἱ διανοούμενοι γιὰ τοὺς δήμιους, ἡ πιό... (Ἀπὸ τὸ βιβλίο "Ἡ διαλεκτικὴ τοῦ Διαφωτισμοῦ", 1944)

(Δημοσίευση: 23 Ἀπριλίου 2007)