ΜΑΥΡΗ ΜΑΥΡΙΛΑ ΠΛΑΚΩΣΕ

(Δημοσίευση: 4 Σεπτεμβρίου 2007)

Λάθος μάλλον συνειρμούς θα σάς φέρνει ο τίτλος...

Η μαυρίλα δεν αναφέρεται στις πυρκαγιές, που αέναα επισυμβαίνουν στο οπερεττικό μας κράτος ασχέτως του ...χρώματος των κυβερνήσεων, και το ΜΑΥΡΟ κάρβουνο στο οποίο διηνεκώς μετατρέπονται τα δάση μας, λόγω της πλήρους αδιαφορίας και ανικανότητάς τους. Τα δάση μας...είτε οι "απλώς" ...«δασικές εκτάσεις» κατα τον Βαγγέλη Βενιζέλο... τον υπέρτατο δασοκτόνο συνταγματολόγο και ύψιστο πολιτικάντη-"δωρητή" του ΠΑΟΚικού μεγαλο-«κομπιναδόρου» προέδρου. Μην τα ξεχνάμε αυτά!

Η μαυρίλα δεν αναφέρεται ούτε κάν στις, πριν λίγο καιρό, ΚΑΤΑΜΑΥΡΕΣ (δηλονότι φασιστικές, μελανοχιτωνικές) δηλώσεις του λατινομαθούς Πολύδωρα, που υπονοούσε πως μόνο με την κατατρομοκράτηση των πολιτών μέσω των τερατωδών αυξήσεων των προστίμων για τροχαίες παραβάσεις, θα βελτιωνόταν η οδική μας συμπεριφορά... "Τρίχες κατσαρές" λέγαμε στην εποχή μου... Ούτε είδατε, ούτε θα δείτε καμμιά βελτίωση με τέτοια μέτρα. Ο φασισμός ποτέ δεν έφερε κάτι καλό. Κι αν μερικοί από σάς εμφορούνται από τέτοιες ή παραπλήσιες αντιλήψεις, ας επαναλαμβάνουν δεκάκις της ημέρας το: ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΩ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΜΕ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΕΙ» μπας και θεραπευθούν από την κακιά αρρώστια.

Η μαυρίλα δεν αναφέρεται ακόμα ούτε στην ΚΑΤΑΜΑΥΡΗ τακτική του κ. Γ. Α. Παπανδρέου, ο οποίος χολωμένος από τις αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις που τόν φέρνουν πολύ κάτω, ως ...καταλληλότερο πρωθυπουργό, από τον νύν, νομίζει πως θα τό αντιστρέψει με συνεχείς ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ επιθέσεις... Σοβαρή πολιτική κι αυτή, μοντέρνα κλπ κλπ.

Τέλος η μαυρίλα δεν αναφέρεται ούτε κάν στον πανύβλακα πλανητάρχη και τους "αναγεννημένους χριστιανούς" γύρω του, που νομίζουν πως αν παμ-πλουτίσουν (πλούσιοι είναι ήδη...) αυτοί και η παρέα τους, θα γίνουν ευτυχείς. Κούνια που τους κούναγε... Άπειρα τα αντίθετα παραδείγματα. Τον Μίδα και μόνο, ας θυμηθούν οι ηλίθιοι.

Η μαυρίλα του τίτλου αναφέρεται στην μαύρη καθημερινότητά μας.

Στον γείτονα που αδειάζει πρωί-πρωί το τασάκι του αυτοκινήτου του στο δρόμο.

Στον περιπτερά που πουλάει τα τσιγαρόχαρτα 0.50Ε ενώ τα αγοράζει 0.17Ε, 300% mark-up. Τέλειο!

Στους υπαλλήλους καθαριότητας που απεργούν κάθε ...Χριστούγεννα, σαν νά 'ταν χριστιανοί, ένα πράμμα.

Στους υπαλλήλους της ΟΑ που απεργούν την εποχή της μεγάλης κίνησης, για να ξεκουραστούν λίγο...

Στον ...κανένα που σού λέει (ολόθερμη και με νόημα!) καλημέρα το πρωί.

Στον ...βιαστικό που διπλοπαρκάρει απέναντι από άλλο διπλοπαρκαρισμένο, κι όχι λίγο παρακάτω..., "για μιά στιγμή".

Στον σύντροφο ζωής που σού φορτώνει τα «δικά του» χωρίς να χαμπεριάζει τα «δικά σου».

Στον τεχνίτη που τα παριστάνει όλα δύσκολα για να αποσπάσει πιό πολλά απ' τα συμφωνημένα.

Στις τράπεζες, στις αλυσσίδες καταστημάτων, που όλο κερδίζεις με τις προσφορές τους κι όλο αυτές διογκώνουν τα κέρδη τους.

Στο ψέμμα, την απάτη, την "μαγκιά" που μάς περιβάλλουν ασφυκτικά... είτε μάς έχουν εξανδραποδίσει κιόλας...

Στον φιλοτομαρισμό (την άμυνά μας, νομίζουμε...) που έχει αναχθεί σε κανόνα ζωής.

Στον ΦΟΒΟ μας απέναντι σε όλα, που διώχνει την αγάπη.

Που σβήνει την μόνη μας ελπίδα για να βρούμε το θάρρος και τη δύναμη ν' αντισταθούμε στη μαυρίλα και να τήν διώξουμε κάποτε.

Για τον φόβο θα παραθέσω το ποίημα του γερμαναυστραλού σκιτσογράφου, ποιητή, φιλόσοφου Leunig, που έχω υποσχεθεί σε άλλο σχόλιο:

LOVE AND FEAR

There are only two feelings. Love and Fear.

There are only two languages. Love and fear.

There are only two activities. Love and fear.

There are only two motives, two procedures,

two frameworks, two results. Love and fear.

Love and fear.

αγάπη - αφοπλισμός - ειρήνη

Ναπολέων
4 Σεπτεμβρίου 2007