ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 1η ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

(Δημοσίευση: 23 Ἰουνίου 2011)

Η διήμερη συνδιάσκεψη των Σπιθιστών, με την παρουσία του Μίκη για μεγάλα διαστήματα, παρουσίασε με τρόπο συμπυκνωμένο την πραγματικότητα που επικρατεί στις Σπίθες, στην Συμβουλευτική και στον Μίκη. Το παλιό και το νέο σε περιδίνηση. Η προσπάθεια της Σπίθας να υπάρξει ως Σπίθα...

...Αντιφατικές καταστάσεις αλλά και προσπάθειες να προσδιοριστούν σημεία τόσο από το παλιό (παλαιο-αριστερές πρακτικές) όσο και από το νέο (νέο κινηματικές πρακτικές και αναζητήσεις).

Το επίδικο αφορούσε την αναγκαιότητα και δυνατότητα να επενδύσει η ΚΑΠ και να αναπτύξει τα ίδια της τα αφετηριακά χαρακτηριστικά, όπως κυρίως έχουν αποτυπωθεί στη Διακήρυξη. Ακόμα και ο ίδιος ο Μίκης αμφιταλαντεύτηκε ως προς κρίσιμα ζητήματα που ο ίδιος έχει θέσει (πυραμιδικές δομές, συμμετοχή στις εκλογές, αντι-μνημονιακή μετωπική εξέλιξη κ.α).

Τα παραπάνω ζητούμενα παίχτηκαν κυρίως μέσα από δυο παρεμβάσεις, που είχαν αρνητικό πρόσημο σε σχέση με τα νέα και ανατρεπτικά χαρακτηριστικά της ΚΑΠ.

Η μια αφορά την εισήγηση-παρέμβαση του Μίκη για το οργανωτικό. Ο Μίκης τελικά πρότεινε μια οργανωτική συγκρότηση παρμένη απ' τα παλαιο-αριστερά αποθέματα τα οποία όμως βρίσκονται σε αντίθεση με τις αρχικές διακηρύξεις και προσπάθειες του ίδιου. Τελικά τόσο αυτά τα οποία έχει θέσει ο Μίκης για προβληματισμό όσο και οι δημοκρατικές ευαισθησίες μεγάλου μέρους των εκπροσώπων παρέβλεψαν μια τέτοια εξέλιξη και την μετέθεσαν στο συνέδριο του φθινοπώρου.

Η άλλη κρίσιμη παρέμβαση ήταν του κ. Μαριά ο οποίος πρότεινε στο σώμα να υιοθετήσει τη δημιουργία ενός αντι-μνημονιακού εκλογικού μετώπου. Ουσιαστικά ο κ. Μαριάς πρότεινε τη δημιουργία ενός νέου Πασόκ, αυτή τη φορά όχι της «Αλλαγής» αλλά αντιμνημονιακό. Πρότεινε να σταθούμε ξανά στην ίδια αφετηρία γνωρίζοντας, οι περισσότεροι εκεί μέσα, το άγονο της διαδρομής. Είναι σημαντικό να κατανοηθεί ότι η πρόταση για αντι-μνημονιακό εκλογικό μέτωπο βρίσκεται ουσιαστικά δυο βήματα πίσω από τα αιτήματα και τη συνείδηση της Πλατείας, τέσσερα βήματα πίσω από τις Σπίθες και ...δεκατέσσερα πίσω από τις όψεις εκείνες του Μίκη που δημιουργούν Σπίθες και όχι εκλογικά μέτωπα. Είναι βέβαια κατανοητό ότι τμήματα της διανόησης αναζητούν τη θέση τους στο αυριανό σκηνικό και επειδή είναι φανερά πλέον πίσω από τις εξελίξεις επιχειρούν να περιορίσουν τα πολιτικά γεγονότα στα μέτρα τους. Σ' αυτή την πρόταση δεν αντέδρασε ο Μίκης και αυτό συνιστά πισωγύρισμα.

Οι Σπιθιστές εν μέσω σύγχυσης, οπαδικών αντιδράσεων και μιας νέας πολιτικής αντίληψης που γεννιέται, από τη μια χειροκρότησαν την ομιλία-παρέμβαση του κ. Μαριά και από την άλλη την παρέπεμψαν στο ... συνέδριο.

Η πάλη μεταξύ των παλαιο-αριστερών λογικών και ενός νέου κινηματικού λόγου που ζορίζεται να διατυπωθεί φαίνεται χαρακτηριστικά στο γεγονός ότι κυριάρχησε το λεγόμενο οργανωτικό. Δηλαδή ο έλεγχος των  διαδικασιών. Είναι σαφές ότι το σώμα της συνδιάσκεψης και ο κάθε Σπιθιστής εύκολα θα διχαζόταν μπροστά στο ερώτημα: Θες να επικρατήσουν οι απόψεις σου επί του «οραματικού» ή θέλεις να ελέγχεις το «οργανωτικό»; Τελικά τέτοιο ερώτημα δεν τέθηκε. Ωστόσο η πολύωρη «οργανωτική» κουβέντα στη Συνδιάσκεψη (και πολύμηνη στις Σπίθες) δείχνει ότι οι περισσότεροι είμαστε κατά το ήμισυ κρυφοΚουκουέδες. Ενόσω, η ιστορία μας καλεί να ενεργοποιήσουμε το άλλο μας ήμισυ (το ψαχτικό, το ελεύθερο, το υπεύθυνο, το αληθινό), να αναζητήσουμε εκείνα τα στοιχεία τα οποία δρουν αποτρεπτικά στο να γυρίσουμε στο «μια απ' τα ίδια».

Ο Μίκης καλείται μέσα απ' αυτές τις εξελίξεις να στηριχθεί στις ανεξάρτητες και αντάρτικες πλευρές του, που μας δίδαξε με τη ζωή του, με τις οποίες δημιούργησε την ΚΑΠ και γέννησε τη Σπίθα μέσα μας.

Ιούνιος 2011, Αλέκος Βαρβέρης, Μέλος Σπίθας Χαλανδρίου - Βριλησσίων