ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟ

(Δημοσίευση: 14 Ἀπριλίου 2007)

Φίλε Κώστα,

Πράγματι, μια θετική, και σαφής ονομασία θα έδινε καλύτερα το στίγμα του ιστότοπου. Το ίδιο και μία ευρηματική ή παιχνιδιάρικη ονομασία. Όμως, εάν ψάξουμε λίγο, θα δούμε ότι μάλλον η "σαφήνεια" δεν φαίνεται να έχει διευκολύνει τη συνεννόηση.  Πώς και γιατί οι άνθρωποι λέγοντας τις ίδιες -σαφείς- λέξεις εννοούν άλλα πράγματα;

Μήπως λοιπόν πρέπει να αναζητάμε όχι περισσότερη σαφήνεια, όχι μεγαλύτερη αποσαφήνιση, αλλά έναν διαφορετικό εμπλουτισμό και -διαμέσου αυτού- μία διαφορετική σαφήνεια; Μήπως αξίζει να μετακινηθούμε λίγο από την τετράγωνη γλώσσα, που ισως δεν είναι παρά η βαρειά κληρονομιά του λογικού θετικισμού και του αισθητικού ρεαλισμού;

Αν είναι έτσι, τί θα "πεί" πράγματι, η λέξη Φυλλομάντης; Ίσως είναι (γίνεται) αυτός που μαντεύει, που μαντεύει με βάση το "φύλλο", που ψάχνει δηλαδή το μέλλον, με βάση τη "φύση των πραγμάτων". Θα μπορούσε να βλέπει το κάψιμο του φυλλου, το πέταγμα των πουλιών, ή την πλάτη του αρνιού. Η παληότερη και νεότερη παράδοσή μας τα έχει αυτά, όπως ξέρεις. Είναι αυτός που γλυκαίνει την αγωνία μας και μάς λέει "τίποτε δεν πήε χαμένο". Είναι αυτός που στέκεται λιγάκι παράμερα απ' τους ανθρώπους ("μόνος αλλ' όχι μόνος"), καμμία φορά κι απέναντι στα νοήματά τους· ενώνει το παρελθόν (το τετελεσμένο, το "φύλλο") και το μέλλον (το δυνατό και το δυνάμει), ανάμεσα στην πραγματικότητα και τις τάσεις της. Πώς; προτείνοντας κάτι που ο πολύς ο κόσμος, καθηλωμένος απ' τα ρεαλιστικά εργαλεία της σκέψης του, ονομάζει μαντεψιά. Αλλά τότε πώς; ψάχνοντας ένα αλλιώτικο "επέκεινα", με έναν αλλιώτικο τρόπο.

Ας ψάξουμε λοιπόν κι εμείς να βρούμε τί είναι ο "φυλλομάντης" με έναν αλλιώτικο τρόπο. Ένα όμορφο κουΐζ που κοντράρει λιγάκι με την τάση που έχουμε όλοι για ρεαλισμό στη διατύπωση (και στην κατανόηση) των νοημάτων μας. Ίσως κάπως έτσι εμπλουτίζονται και γίνονται πολυσήμαντα αυτά τα ίδια τα νοήματα.

Φιλικά,

Γιάννης Φ. Φωτόπουλος