ΧΑΣΑΠΙΚΑ

(Δημοσίευση: 4 Αύγούστου 2008)

Το μηνυμα ειναι επιμονα καθαρο - οποιος μας αψηφα θα καταστραφει.   Μιλοσεβιτς, Σανταμ ... και τωρα Καραζιτς.  Η πατριδα του τον εδωσε συναλλασομενη  (καμμια πατριδα-συνειδηση ακομα, δεν εχει βρει ενα δρομο περα απ' τη σκοπιμοτητα ή το τυφλο θυμικο της δικιο).  Οι ανθρωποι απανταχου, αν κι ενοχλημενοι (οσοι τελος παντως, οπως οι Ελληνες) κουραζονται να σκεφτουν το θεμα, να μπουν στο δίλημμα.  Δεν ειναι αλλωστε ευκολο.  Ειναι ευκολοτερο να το δουν «ιστορικα», στο στυλ «καταραμενοι νικητες», ειτε το εκφρασουν αυτο απλοϊκα ειτε ψευδοπολιτικα.   Αλλωστε τοσα αδικα συμβαινουν στον κοσμο...

Αναμεσα τους τα πιο ενοχλητικα ειναι (περα απ' οσα μας θιγουν αμεσα, οσο κι αν στρουθοκαμηλιζουμε) ειναι οσα απ' αυτα δεν εχουν ευκολη την απαντηση, δηλαδη προχειρη την ετυμηγορια και την καταληκτικη πολυμορφη καταρα-διεξοδο. Οι διακομματικοι ταγοί μάς δειχνουν τον πρακτικο δρομο της ντροπης.  Καιροσκοπικη σιωπη ή «η Σερβια αφηνει πισω της το παρελθον».  Και τα παπαγαλακια των καναλιων (νεαρα που σερνονται στους κανονες του παιχνιδιου και σιτεμενα που το υπηρετουν χρονια) αναμασουν.  Ο  «αποκαλουμενος χασαπης των Βαλκανιων» - απο ποιους αποκαλούμενος δηλαδη;

Δεν ηταν και περιστερά ο Σανταμ -καθε αλλο- ουτε κι ο Καραζιτς αγιος, ο,τι κι αν υπερασπιζε (καμμια πατριδα-δίκη δεν εχει ακομα  βρει ενα δρομο δικαίου) πλην το θεμα δεν εξαντλειται εδω. Αλλα ουτε στην «πολιτικη» του μεταγραφη-υπεκφυγη εξαντλειται. Στο οτι «ο Μπους ειναι χειροτερος η νεα ταξη κτλ, και στο κατω-κατω ποιος τον εβαλε χωροφυλακα».

Ποιο ειναι αραγε τότε το θεμα, ειδικοτερα το θεμα των νικημενων;  Σε μια εποχη οπου η «πολιτικη» και το  «δικαιο», ομοιως οπως στους νικητες, εχουν παρει διαζυγιο με προοπτικη τον κοκκινο Μαη, ποιο ειναι το διδαγμα της ηττας και το χειροτερο, των «ηθικων αδιεξοδων» που εγγυωνται τη μονιμότητα της;  Ειναι να δωσουν τις απαντησεις στα δυσκολα, στο νου και την πραξη. Τρομαζει ισως η αναγκη διαμορφωσης μιας «δικαιης» πολιτικης, «δικαιης» σε στοχους και μεσα , που σημαινει συγκαθορισμο τους, μακρυα απ' την πεπατημενη του «σκοπου», και του «αποτελεσματος».  Αναγκη που συμπαρασυρει τους «ιστορικους καθορισμους» κι επαναφερει , στους ανθρωπους - υποκειμενα της ιστοριας, τα διλημματα. και το στοιχημα της ελευθερωτικης συνειδησης.  Ασφαλως δυσκολο οσο κι επικαιρο, ομως ειναι το μονο που εχει να αντιπαραταξει κανεις στη νεα ταξη.  Ειτε, αυτη της Χαγης ειτε αυτη που καταδικαζει απο πριν, τον καθε Καραζιτς (δραματικα αντιφατικο), ακριβως με το ιδιο επιχειρημα. Οτι συνδυαζει τις ιδιοτητες του ενοχου και του νικημενου.

Δ.Τ. 31/7/2008