ΣΠΙΘΑ: ΒΑΣΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

(Δημοσίευση: 4 Φεβρουαρίου 2011).Συμβολὴ στὶς συζητήσεις ποὺ ἔχουν ἤδη ἀρχίσει μεταξύ τῶν πολιτῶν ποὺ ἀνταποκρίνονται στὸ κάλεσμα τοῦ Μίκη καὶ οἱ ὁποῖες αφοροῦν τὴν ταυτότητα καὶ τὴν λειτουργία τῆς Σπίθας, τὶς κατευθύνσεις δράσης της καὶ ἄλλα κρίσιμα κεντρικὰ σημεῖα τῆς Κίνησης.

Κείμενο Ενημέρωσης και  Διαλόγου       (Συντάκτης,  Δημήτρης Τζουβάνος - 25 / 1 / 2011)

Το μικρό αυτό κείμενο συντάχθηκε στα πλαίσια των συζητήσεων που έχουν ηδη αρχίσει πρωτοβουλιακά, ανάμεσα στα μέλη της ΣΠΙΘΑΣ, των πολιτών δηλ. που ανταποκρίνονται ήδη στο κάλεσμα του Μίκη. Aποτελεί μικρή προσωπική προσπάθεια συμβολής στα πρώτα βήματα της ΣΠΙΘΑΣ.  Για το περιεχόμενό του ευθύνεται αποκλειστικά ο υπογράφων, παρ' ότι το περιεχόμενο αυτό στηρίζεται στην Ιδρυτική  Διακήρυξη της ΣΠΙΘΑΣ (1-12-10) και στην ομιλία του Μίκη στο REX (17-1-11)...

...Η ανάγκη για το κείμενο αυτό, προέκυψε απ' την εμπειρία των πρώτων συζητήσεων που ήδη έγιναν στην τοπική  ΣΠΙΘΑ  Χαλανδρίου - Βριλησσίων, και ειδικότερα απ' τα πρώτα ερωτήματα που τέθηκαν, καθώς κι απ' τις πρώτες δυσκολίες που φυσιολογικά συνοδεύουν τις αρχικές προσπάθειες.  Επίσης, επειδή τα ερωτήματα και οι δυσκολίες αυτές, πιθανότατα είναι κοινές σ' ολες τις πρωτόβουλες προσπάθειες ανά τη χώρα, ίσως το κείμενο αυτό μπορεί να συμβάλλει στη διευκόλυνσή τους, στην πρώτη αυτή φάση ανάπτυξης της Κίνησης.

Α.   Ταυτότητα  και  Λειτουργία  της  ΣΠΙΘΑΣ

1)  Τι είναι η ΣΠΙΘΑ, και ποιά είναι συνοπτικά η πολιτική της ταυτότητα ;

Η ΣΠΙΘΑ αποτελεί Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών που ιδρύθηκε απ' το Μίκη τη 1-12-10.  Η πολιτική της ταυτότητα συνοψίζεται στους στόχους  « Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Πατριωτική Αναγέννηση », και περιγράφεται αναλυτικά στην Ιδρυτική Διακήρυξη καθώς και στην ομιλία του Μίκη στο  REX, ενώ θα υπάρξουν προφανώς και περαιτέρω καταθέσεις, τόσο απ' τον ίδιο το Μίκη, οσο κι απ' τα μέλη της Σπίθας.

Οποιαδήποτε Συνοπτική περιγραφή της ταυτότητάς της, αδικεί τον πλούτο των κειμένων του Μίκη, καθώς και αγνοεί τον πλούτο των καταθέσεων που θα ακολουθήσουν.   Με την επιφύλαξη αυτή,  και την προτροπή να μελετηθούν απ' όλους τα σχετικά πρωτότυπα κείμενα,  για μια συνοπτική παρουσίαση της Ταυτότητας-Φυσογνωμίας της ΣΠΙΘΑΣ, παραπέμπουμε στα  2  κείμενα του Φυλλομάντη,

α) Η Σπίθα του Μίκη,  και      β) ο Μίκης - φωτιά στο REX.

2)  Ποιός μπορεί  και Πώς, να συμμετάσχει στη  ΣΠΙΘΑ ;

Στη ΣΠΙΘΑ μπορεί να συμμετέχει κάθε Ελληνας πολίτης, που εκφράζεται απ' την ιδρυτική της διακήρυξη, ανεξάρτητα από κάθε άλλη ιδιότητά του.

Σε κάθε χώρο, τοπικό ή εργασιακό, μπορεί να δημιουργηθεί πρωτόβουλα,  μια ομάδα  ΣΠΙΘΑ, μετά από πρόσκληση κι ενός ακόμα πολίτη, σε γνωστούς ή άγνωστους συμπολίτες του για μια πρώτη συζήτηση, πρόσκληση που μπορεί να γίνει τηλεφωνικά ή απ' τα τοπικά ΜΜΕ κτλ.  Ηδη εχουν δημιουργηθεί δεκάδες ομάδες, όπως αυτή εδώ στο Χαλάνδρι-Βριλήσσια, οπου νέα μέλη μπορούν να συμμετάσχουν, ενώ η δημιουργία και νέων ομάδων συνεχίζεται πρωτόβουλα.

Πάντως, όπου η δημιουργία μιας τοπικής ομάδας παρουσιάζει κάποια δυσκολία, η συμμετοχή οποιουδήποτε πολίτη σε γειτονικές τοπικές ΣΠΙΘΕΣ είναι αυτονόητα ευπρόσδεκτη.

Αποκλεισμοί στη συμμετοχή πολιτών και σχετικές φοβίες, δεν συνάδουν με το χαρακτήρα της ΣΠΙΘΑΣ. Οριακές περιπτώσεις, η ίδια η Ομάδα είναι βέβαιο ότι μπορεί να τις αντιμετωπίσει.

3)  Τι ακριβώς θα κάνει μια τοπική ομάδα ;

Η ΣΠΙΘΑ, είναι  Κίνηση Πολιτών, που σαν βασικό στοιχείο έχει την ίδια την πρωτοβουλία τους, με βάση την εμπειρία και δημιουργικότητά τους, και φυσικά με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες και προβλήματα.  Οι βασικές πάντως Κατευθύνσεις και οι Τρόποι  Δράσης που μπορούν να προσανατολίσουν τις πρωτοβουλίες αυτές, περιγράφονται  στα κείμενα του Μίκη.  Σε ιδιαίτερο κεφάλαιο πιο κάτω θα επιχειρήσουμε μια σύνοψή τους.

4)  Πως θα λειτουργεί τοπικά  η ΣΠΙΘΑ ;

Η τοπική ΣΠΙΘΑ, μπορεί να λειτουργεί όπως αυτή θέλει, δημιουργώντας όργανα και λειτουργίες που την εξυπηρετούν, συνεδριάζοντας όποτε θέλει, κτλ.

Είναι ωστόσο σημαντικό  να αποφύγει η λειτουργία της τοπικής ομάδας  2  κινδύνους, που ιδιαίτερα στην αρχή αλλά και στη συνέχεια, όπως δείχνει και η πείρα, κουράζουν κι αποθαρρύνουν τη συμμετοχή και τη ζωντάνια.

Ο ένας κίνδυνος  αφορά τη χαοτική λειτουργία, στο όνομα της «κίνησης» και του «αυθόρμητου», κι ο άλλος τη γραφειοκρατική λειτουργία, στο όνομα της «οργάνωσης» και της «αποτελεσματικότητας».

Εδώ, χρειάζονται απλές συντονιστικες λειτουργίες, απλοί πλειοψηφικοί κανόνες χωρίς φίμωση ή δέσμευση ή περιχαράκωση των άλλων απόψεων και πρακτικών, ελευθερία αλλά και οικονομία λόγου, καθώς κι εφαρμογή ιδιαίτερων στοιχείων Αμεσης Δημοκρατίας, πέραν της Εκλογής, όπως η Ανακλητότητα και η Κλήρωση.

5)  Πως θα συντονίζει γενικότερα η ΣΠΙΘΑ τις δράσεις της ;

Η ζωντανή αλλά και διαδικτυακή επαφή των μελών κι ομάδων της ΣΠΙΘΑΣ λειτουργεί ήδη  Ενημέρωτικά, Αλληλοενθαρρυντικά  και Συντονιστικά, σε στοιχειώδη επίπεδα.   Αυτό φυσικά δεν αρκεί, καλύπτοντας μόνον αρχικές ανάγκες, ιδιαίτερα στους όρους Σιωπής και Αποκλεισμού που έχουν επιβάλλει τα καθεστωτικά ΜΜΕ στο Μίκη και τη ΣΠΙΘΑ.

Τη δημιουργία Κεντρικού Συντονιστικού Οργάνου, επίσης αναγκαίου, έχει ανακοινώσει ήδη ο Μίκης, ενώ στον όλο Συντονισμό και Δικτύωση της Κίνησης ασφαλώς θα υπάρξουν και νέες πρωτοβουλίες του.

Την αναβάθμιση του Συντονισμού ωστόσο, τόσο με το Κεντρικό Συντονιστικό Οργανο όσο και μεταξύ τους,  πρέπει να αναλάβουν και οι ίδιες οι  τοπικές ΣΠΙΘΕΣ, αναθέτοντας σχετικά καθήκοντα σέ μέλη και όργανά τους.

Βασικό Ενημερωτικό και Συντονιστικό κέντρο της ΣΠΙΘΑΣ, αποτελεί επίσης η ιστοσελίδα της :

http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/

Β.  Γενικές Κατευθύνσεις Δράσης

1)  Ποιές είναι οι  Γενικές Κατευθύνσεις Δράσης της ΣΠΙΘΑΣ ;

Τα βασικά Πολιτικά και Φυσιογνωμικά στοιχεία της ΣΠΙΘΑΣ, όπως ορίζονται στη Διακήρυξη της  1-12-10 περιγράφουν ήδη τις Γενικές Κατευθύνσεις Δράσης, οι οποίες με την ομιλία στο REX αποσαφηνίζονται περισσότερο.  Υπάρχει έτσι ένα σαφές πλαίσιο, το οποίο μπορεί να προσανατολίσει τις πρωτοβουλίες των ομάδων και μελών της ΣΠΙΘΑΣ.

Φυσικα,  παραπέρα,  ειδικότερες θεματικές ή συγκυριακές κατευθύνσεις, θα προκύπτουν απ' τις  πρωτοβουλίες του Μίκη αλλά κι απ' τις πρωτοβουλίες και τίς ζυμώσεις στο εσωτερικό της Κίνησης.

Οι  Βασικές Κατευθύνσεις Δράσης της Σπίθας αφορούν τους βασικούς Στόχους της, που είναι συγκεκριμένοι :

η Εθνική Ανεξαρτησία,  η Λαϊκη Κυριαρχία και η Πατριωτική Αναγέννηση.

2)  Αρκούν οι πολύ  Γενικές αυτές Κατευθύνσεις ;

Ασφαλώς οχι, αλλά υπάρχουν ήδη ειδικότερες, όπως και χρειάζονται παραπέρα εξειδικεύσεις.  Οι άνω όμως κατευθύνσεις είναι απαραίτητες, για τον προσανατολισμό και την κινητοποίηση της κοινωνίας, και πρώτα των μελών της ΣΠΙΘΑΣ, σε  Δράσεις για την Κατάκτησή τους.  Δηλαδή δεν αποτελούν ένα απλό ή τυπικό ή περιττό πρόλογο που δεν σχετίζεται πρακτικά με την αναζήτηση κατάλληλων δράσεων, αλλά αντίθετα αποτελούν οδηγό για την αναζήτηση ή την καταλληλότητά τους.

Επίσης, δεν αποτελούν οι κατευθύνσεις αυτές απλές Ευχές, αλλά Στόχους - Οδηγούς Πανεθνικής Κοινωνικής Κινητοποίησης.  Αλλωστε αυτό είναι και το πραγματικό νόημα της Κίνησης κι όχι απλώς η διατύπωση Ευχών.

3)  Δηλαδή η βασική κατεύθυνση Δράσης της ΣΠΙΘΑΣ είναι η Κοινωνική Κινητοποίηση ;

Φυσικά, γι αυτό ονομάστηκε και ΣΠΙΘΑ.  Η ΣΠΙΘΑ δεν θα εκφράσει κι εκτονώσει απλώς την οργή των μελών της, ούτε θα κάψει μόνη της τα σάπια.  Δουλειά της είναι να ανάψει ΦΩΤΙΑ παγκοινωνικής συμμετοχής.

4)  Αυτό σημαίνει ότι οι Δράσεις της είναι κυρίως Διαφωτιστικές ;

Οι Δράσεις πρέπει πάντα να έχουν στόχο τη Μεγάλη Κοινωνική Κινητοποίηση, την Πολιτική δηλ. απάντηση της κοινωνίας στα προβλήματά της.

Η Διαφώτιση ετσι είναι βασική κατεύθυνση, αλλά εδώ πρέπει να έχουμε υπ' όψη  3  πράγματα :

α) Η κινητοποίηση της κοινωνίας δεν αφορά μόνον επιχειρήματα και συνθήματα, αλλά και γεγονότα άμεσης πρωτόβουλης και μειοψηφικής διεκδίκησης στοιχείων  Εθνικής Ανεξαρτησίας, Λαϊκης Κυριαρχίας και Πατριωτικής Αναγέννησης.  Εστω κι αν εδώ οι κατακτήσεις αυτές είναι εκ των πραγμάτων δύσκολες, μικρές κι ασταθείς, έχουν την αξία τους καθαυτές, αλλά και την αξία του Παραδείγματος και της Ενθάρρυνσης της Κοινωνίας, καθώς και της πρακτικής κι αγωνιστικής σύγκλισης των πολύμορφων κοινωνικών πρακτικών.

β) Η ανεπάρκεια και η διαπιστούμενη περιορισμένη εμβέλεια του Διαφωτιστικού - Κινητοποιού Λόγου, ανάμεσα στα μέλη της ΣΠΙΘΑΣ, δεν πρέπει να οδηγεί μονόδρομα σε ακτιβιστικές αυταπάτες, ουτε σε αυτοδικαίωση «αυθόρμητης» στασιμότητας ή άλλων μονομερειών.  Χρειάζεται συνδυασμός  Λόγου και Πράξης, και οσμωτική μεταξύ τους αναβάθμιση και σπουδή.  Τα στοιχεία αυτά δεν πρέπει να αναζητηθούν στις  εμμονές και μονομέρειες που φυσιολογικά συνοδεύουν τα θετικά στοιχεία της συνείδησης κι εμπειρίας των μελών της ΣΠΙΘΑΣ, αλλά στον κρυμένο πλούτο του πολιτικού λόγου του Μίκη και στη διάθεση αλληλομαθητείας ανάμεσα στα μέλη.

γ) Διαφώτιση  δεν σημαίνει απλώς επανάληψη συνθημάτων και προσκλήσεις για κινητοποίηση, αλλά κυρίως ουσιαστική ανταπόκριση στους δισταγμούς της κοινωνίας.  Αυτό κυρίως σημαίνει ότι ο Διαφωτιστικός Λόγος δεν πρέπει να θεωρεί εαυτόν αυτάρκη, αλλά αναβαθμιστέο, ώστε να  ξεπεράσει το στάδιο της Διαμαρτυρίας και της Ψευδο-αυτάρκειας, και  να καταστεί  Ισχυρός, Πειστικός προς την Κοινωνία και Κυρίαρχος.  Κι αυτό με τη σειρά του ορίζει προτεραιότητες κι ανάγκες εσωτερικής Ζύμωσης και Ιδεολογοπολιτικής Αναβάθμισης, παράλληλα με τις άλλες Δράσεις της ΣΠΙΘΑΣ.

5)  Είναι παρ' όλα αυτά δυνατή μια τέτοια κοινωνική κινητοποίηση, μέσα στη σημερινή αδράνεια ;

Κατ' αρχήν ΝΑΙ, όπως διδάσκει τόσο η ιστορία όσο και η απλή λογική, αν σκεφτούμε ότι η Ζωή θα προχωρήσει έστω και με πισωγυρίσματα και στασιμότητες, και φυσικά  θα προχωρήσει όπως πάντα μέσα από κοινωνική κινητοποίηση.  Ετσι το θέμα δεν είναι ΑΝ αλλά ΠΩΣ θα κινητοποιηθεί η κοινωνία.

Αυτό όμως δεν είναι απλώς ένα θέμα συνθημάτων, ακόμα και σε συνθήκες  Κοινωνικών Δεινών και Εθνικών Κινδύνων όπως σήμερα.  Τα Δεινά και οι Κίνδυνοι βεβαίως κινούν Κοινωνικές Αντιστάσεις και Δράσεις, όπως οι αντιστάσεις που ήδη υπάρχουν, όπως πχ. η πρόσφατη Εξέγερση της Νεολαίας, κι όχι μόνον αυτή.  Οι Μειοψηφικές αντιστάσεις και πρακτικές, είναι πάντα Αναγκαίες Σπίθες και προκλήσεις-προσκλήσεις για όλους, προκλήσεις συμμετοχής αλλά κι αναβάθμισης του αγώνα και της κοινωνικής συνείδησης.  Αποτελούν επίσης και τη μία πλευρά του αυθεντικού τρόπου ζωής - η άλλη είναι η διαρκής κι αμφίδρομη κοινώνησή τής κάθε μειοψηφικής ή προσωπικής ετερότητας.

Ωστόσο, οι πολύτιμες Μειοψηφικές αντιστάσεις γίνονται Πολιτικά Αποτελεσματικές μόνον ενόσω ξεπερνούν το μειοψηφικό τους χαρακτήρα.  Κι εδώ ακριβώς, στην μειοψηφική καθήλωση των αντιστάσεων, συγκεντρώνονται πάντα τα καθεστωτικά πυρά.  Τα Καθεστώτα φροντίζουν να χτυπούν το κοινωνικό Ελευθερωτικό Φρόνημα, να σπέρνουν τη Διαίρεση και την Ηττοπάθεια, να ακινητοποιούν με πολλαπλά χτυπήματα ΣΟΚ την κοινωνία, να κάνουν την Ελπίδα συνώνυμη της Υποταγής.  Μπροστά στην καθεστωτική αυτή απανθρωπία κάθε Αντίσταση αποτελεί έτσι κι αλλοιώς Ανθρώπινο Δικαίωμα και Καθήκον,  και στάση Τιμής για όσους πρωτοπόρους τολμούν κι αντιστέκονται, μ' όλα τους πιθανόν τα λάθη κι ανεπάρκειες.

Η πρακτική όμως δικαίωση όλων αυτών, απαιτει όπως είπαμε, τη μεγάλη κοινωνική κινητοποίηση.  Και η κοινωνία για να κινητοποιηθεί σε μεγάλη κλίμακα,  χρειάζεται κάτι παραπάνω απ' τις προτροπές ή το παράδειγμα των πολύτιμων αντιστάσεων.  Χρειάζεται  Πειστικό Οραμα και  Πειστικό Πολιτικό Σχέδιο, χρειάζεται δηλαδή όχι μόνον Οργή, αλλά κι  Ελπίδα.  Αυτό, ας επαναλάβουμε, καθόλου δεν απαξιώνει τις Πρακτικές Δίκαιης Οργής, τις πολύμορφες δηλ. μειοψηφικές Εξεγέρσεις κι Αντιστάσεις, αλλά ισα - ισα υπαγορεύει την ανάγκη η Οργή αυτή, μαζί και η οργή της διστακτικής πλειοψηφίας να μετατραπεί σε Ελπίδα.

Αυτό ακριβώς είναι το έργο της ΣΠΙΘΑΣ.

6)  Διαθέτει σήμερα η ΣΠΙΘΑ τέτοιο Ελπιδοφόρο Οραμα και Πολιτικό Σχέδιο ;

Διαθέτει, κι ακριβώς αυτό είναι που την κάνει ΣΠΙΘΑ.  Το κοινωνικό Οραμα και το Πολιτικό Σχέδιο ηδη έχουν κατατεθεί απ' το Μίκη, που επιπρόσθετα αποτελεί κι ίδιος με την Προσωπική του διαδρομή και την Κοινωνική του δράση οργανικό στοιχείο τους.

Το Οραμα συνοψίζεται στις  3   Αρχές της ΣΠΙΘΑΣ ως  ΕΑ - ΛΚ - ΠΑ.  Ορίζει μιαν Ελλάδα Ελεύθερη και Υπεύθυνη, μια Ελλάδα Δημοκρατική που θα ανήκει στην Ελλάδα, Πολιτισμικά κι Ηθικά Ανορθωμένη,  μια Ελλάδα της Παρέας και της Δημιουργίας, Παραγωγικά και Βιοτικά Ανασυγκροτημένη, μια Ελλάδα της Εθνικής - Οικουμενικής Παιδείας και Δυναμικής,  ικανή να αντιμετωπίζει τα προβλήματα και το μέλλον των παιδιών της, και ικανή να δείξει στην Οικουμένη δρόμους κοινωνικης απελευθέρωσης, πέρα από  καθεστωτικές ανακυκλώσεις και πέρα από  αποτυχημένες αντιδημοκρατικές καρικατούρες του Ελευθερωτικου Ονείρου.

Το Πολιτικό Σχέδιο επίσης έχει κατατεθεί απ' το Μίκη, μέσα από μια σειρά ειδικότερες, ριζοσπαστικές και ταυτόχρονα ρεαλιστικές θέσεις που υπάρχουν στα σχετικά κείμενα.

Μα και πάλι,  Ονειρο και Σχέδιο δεν μένουν παγωμένα, αναζητούν στην Ανάπτυξη της ΣΠΙΘΑΣ και την Κοινωνική Κινητοποίηση, το βάθαιμά τους, την παραπέρα κοινωνικοποίησή τους, την Αναβαθμισμένη Νοηματοδότηση και Επεξεργασία τους, το κοινωνικό Νόημα των λέξεων πού τα περιγράφουν.

Γι αυτό άλλωστε, Ανάπτυξη της ΣΠΙΘΑΣ και Κοινωνική Κινητοποίηση και Συμμετοχή πρέπει να θεωρούνται συνώνυμα.

7)  Ποιά όμως είναι τα Ειδικότερα στοιχεία του Πολιτικού  Σχεδίου ;

Το Πολιτικό Σχέδιο της ΣΠΙΘΑΣ, διαθέτει Ισχυρά και Πρωτοποριακά, στο συνδυασμό τους, στοιχεία :

1) Ο Κινηματικός χαρακτήρας του πολιτικού Αγώνα και η υπερ-κομματική και δια-κομματική του προοπτική κι Εμβέλεια.

2) Ο συνδυασμός  Διαφωτιστικών, Ζυμωτικών, Επεξεργασιακών, Παραγωγικών  και  Αμεσοδιεκδικητικών Δράσεων, στο πλαίσιο του ίδιου αυτού Κινηματικού χαρακτήρα.

3) Ο συνδυασμός Νόμιμων Δράσεων και  Πρακτικών Ανυπακοής κι Αντίστασης, στις επιταγές του Καθεστώτος.

4) Οι ειδικότερες δυνατότητες που προσφέρει καθεμιά απ' τις Βασικές Κατευθύνσεις της Κίνησης, πχ. η Ευρωπαϊκη Πορεία της Χώρας παράλληλα με την Πολυδιάστατη Αναζήτηση  Ερεισμάτων στα Εθνικά και τα Οικονομικά προβλήματα, στο πλαίσιο του άξονα της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

5) Η κατάλληλα συνδυασμένη Δυναμική των Βασικών Κατευθύνσεων ( ΕΑ - ΛΚ - ΠΑ ) που ξεπερνά το απλό άθροισμα των μεμονωμένων αξόνων δράσης, ενοποιώντας παράλληλα την κοινωνία.

6) Τέλος, το μεγάλο Πολιτικό-θεσμικό Ελευθερωτικό βήμα, το δημοκρατικο μα κι επαναστατικό άλμα Λαϊκής Κυριαρχίας και Κοινωνικής Ελευθέρωσης,  που κεφαλαιοποιεί σε επίπεδο πολιτικής εξουσίας την κοινωνική κινητοποίηση και δημιουργει νέους ριζοσπαστικούς ορους Δημιουργικής Κοινωνικής πορείας.

8)  Πώς ειδικότερα εννοεί η ΣΠΙΘΑ το κρίσιμο αυτό  Πολιτικό-Θεσμικό βήμα ;

Ως  βήμα Ριζοσπαστικής, Βαθειά Δημοκρατικής, Πολιτικής Αλλαγής.

Ριζοσπαστικής γιατί αφορά μια μεγάλη μεταπολίτευση, γιατι αφήνει πίσω της ολόκληρο το σάπιο Πολιτικό Σύστημα καθώς και την κομματική του διαμόρφωση πού παγιδεύει τη Λαϊκή Βούληση, ακυρώνει τη Λαϊκή Κυριαρχία, κι ενοχοποιείται για τα Δεινά της Χώρας και τους Κινδύνους που την απειλούν.

Βαθειά Δημοκρατικής, γιατί ανατάσσει σε βάθος τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς κι αποκαθιστά την ουσιαστική κοινωνική αντιπροσώπευση, ενώ παράλληλα εγκαθιστά αμεσοσυμμετοχικές διαδικασίες στη δημόσια ζωή και διαχείριση,   καθως και γενικότερα όρους απ-ιδιώτευσης κι ελευθερίας-ευθύνης στην κοινωνική ζωη.

Δημοκρατικής, επίσης, γιατί εννοεί τη μεταπολίτευση αυτή, να γίνεται μέσα απ' την πλατειά λαϊκή  βούληση και στήριξη, καθώς και γιατί κατοχυρώνει ουσιαστικά Δημοκρατικά στοιχεία στο Νέο Πολιτικό Σύστημα.  Την ελεύθερη και πολυκομματική έκφραση των πολιτών,  τη δημιουργική-παραγωγική τους στήριξη, την έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη, την πλειοψηφική κοινωνική πορεία, την ανοχή και κοινωνικοπολιτική ένταξη των ελευθερωτικών μειοψηφικών πρακτικών.

Η διαχωριστική γραμμή που ηδη έθεσε ο Μίκης με το σάπιο πολιτικό σύστημα, δεν πρέπει να νοηθεί ως καταγγελτική απόδραση απ' αυτό, αλλά ως ουσιαστική πολεμική εναντίον του μέσα κι εξω απ' τους θεσμούς του, κρατικούς, κομματικούς κτλ.  Αυτό ακριβώς συνιστά την «ανεξαρτησία» των μελών της κίνησης.

9)  Είναι όμως εφικτή σήμερα μια τόσο βαθειά Πολιτικη Αλλαγή ;

Είναι απολύτως εφικτή, όσο και αναγκαία.   Φυσικά, δεν είναι μια αλλαγή που επιθυμεί το ίδιο το Σύστημα.  Σήμερα όμως, στις συνθήκες της σήψης του, δεν είναι σε θέση όπως παλιότερα να αντιπαρατάξει τα τάνκς, ούτε έχει πλέον το ψευδοπατριωτικό και δήθεν «ηθικό πλεονέκτημα» για κάτι τέτοιο.  Αλλωστε, τα στελέχη και το προσωπικό του στρατού σήμερα, έχουν τα ίδια αισθήματα με όλο τον ελληνικό λαό, κι όχι μ' όσους τον υβρίζουν.

Αλλά και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, έχοντας ήδη δεχθεί βαρειά πλήγματα και διανύοντας περίοδο ζάλης, δε μπορεί να κινητοποιήσει φερέφωνα και δήθεν εθνοσωτήρες.  Πάντα βέβαια υπάρχει ο κίνδυνος να υποδαυλίσει μια κρίση στα Εθνικά θέματα, όμως με το βαθύ τουρκικό κράτος υπο συρρίκνωση και περιορισμό απ' τον Ερντογάν, και βέβαια με κατάλληλη εξωτερική πολιτική, ο κίνδυνος αυτός εξουδετερώνεται.

Το κρίσιμο ετσι ζήτημα εδώ είναι η ίδια η λαϊκή θέληση, μια θέληση πού η ΣΠΙΘΑ έχει όλους τους όρους να προσανατολίσει ελευθερωτικά.  Το μεγάλο όπλο εδώ είναι η ίδια η οραματική δυναμική ενός Πολιτικού Συστήματος που δεν έχει σχέση με αποτυχημένα κρατικιστικά κι αντιδημοκρατικα μοντέλα του ιστορικού παρελθόντος, και πού η δύναμή του είναι ο ίδιος ο λαός κι όχι οποιοδήποτε κόμμα μειοψηφίας που δήθεν τον εκφράζει.

10)  Μπορεί ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση ;

Μόνον ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να την αντιμετωπίσει, αποτελώντας έτσι όχι μόνο μια επιθυμητή, μα και μια εθνικά αναγκαία πλέον λύση.

Βασική προϋπόθεση είναι η παραγωγική μας ανασυγκρότηση κι αυτοδυναμία, η οποία όμως είναι εφικτή μόνον με όρους Λαϊκής Κυριαρχίας που θα επιτρέψει τις αναγκαίες αναδιαρθρώσεις,  ενώ και ειδικότερες διεθνείς οικονομικές ανα-διαπραγματεύσεις και συνεργασίες μπορούν να βοηθήσουν.

Ακόμα και τα δύσκολα χρόνια που ήδη έχουμε φορτωθεί να διανύσουμε,  μπορούμε να τα ανακουφίσουμε σε μεγάλο βαθμό, μέσα απ' την παραγωγική ανασυγκρότηση αυτή, αλλά κι απ' την  κοινωνικά δίκαιη αναδιανομή.

Επί πλέον, το ίδιο μοντέλο της ζωής και της καθημερινότητάς μας, απαλλαγμένο από  μυζητικά παράσιτα αλλά κι από συστημικούς εκμαυλισμούς κι αδιέξοδους ψευδοευδαιμονισμούς,  μπορεί να γίνει πιο οικονομικό, μα ταυτόχρονα πιο δημιουργικό κι αξιωτικό, πιο αλληλέγγυο και πιο πράσινο,  πιο γελαστό και πιο ανθρώπινο.  Σε κάθε περίπτωση, οι προσπάθειες και θυσίες πού θα κρίνουμε αναγκαίες με διαφάνεια και κοινωνικό ελεγχο όλοι μαζί οι Ελληνες, θα χτίζουν το μέλλον των παιδιών μας κι όχι τη φυλακή τους, όπως σήμερα.

Η μεγαλύτερη δυσκολία που θα έχουμε, θα είναι ο εσωτερικός οικονομικός πόλεμος, η «απεργία» των «επενδυτών» του κρατικο-εργολαβικού και κρατικο-βιομηχανικού κατεστημένου, που έχουν μάθει να στηρίζονται στην αφαίμαξη του κοινωνικού ιδρώτα με τη συνδρομή του κράτους.

Εδώ, πέρα απ' τον αποπαρασιτισμό, θα χρειαστεί μια νέα σχέση συνευθύνης επενδυτή κι εργαζόμενου που δεν θα εξαντλείται στην αντιπαλότητα αλλά ούτε στη διαιώνιση του αντι-κοινωνικού παραγωγικού μοντέλου.   Νέες μορφές επιχειρήσεων, πέρα απ' τον κρατισμό, θα χρειαστεί προοδευτικά να πλαισιώσουν την προσωπική και κοινωνική δημιουργικότητα. Κι ακόμα,  μια νέα παιδεία θα πρέπει να ετοιμάζει ελεύθερους ανθρωπους και καταρτισμένους δημιουργούς, πρόθυμους να αναλάβουν ευθύνες στο εθνικό και διεθνές παραγωγικό και οικονομικό τοπίο.

11)  Σε μια τέτοια πολιτική προοπτική, η ΣΠΙΘΑ  έχει  κομματικούς στόχους ;

Η ΣΠΙΘΑ είναι κίνηση με  πολιτικούς στόχους, πολύ ευρύτερους από απλούς κομματικούς.  Πολιτικά, στοχεύει στην μετάπλαση ολόκληρου του κομματικού τοπίου, στο πλαίσιο του νέου πολιτικού συστήματος.  Ενδιαφέρεται βαθειά για την ποιότητα, το λόγο και τις λειτουργίες όλου του κομματικού φάσματος που όλο μαζί εκφράζει την κοινωνία και τις επί μέρους τάσεις της.  Στο νέο πολιτικό σύστημα, το κομματικό τοπίο θα είναι σίγουρα διαφορετικό.  Στερεότυπα και ταμπέλες θα αλλάξουν,  πολιτικά σύνορα και τοπογραφικοί προσδιορισμοί θα ανατραπούν, ιδεολογοπολιτικές εξελιξεις θα συντελεστουν - δεν θα αλλάξει απλώς ρούχα ο Μανωλιός.

Η ΣΠΙΘΑ, έχει στόχους πανταχού παρουσίας και  προώθησης των αναγκαίων αυτών αλλαγών. Η οριζόντια αυτή κατεδαφιστική και  ταυτόχρονα ανοικοδομητική παρουσία και δράση της ΣΠΙΘΑΣ, είναι όχι μόνο προοπτικά, αλλά κι άμεσα αναγκαία.  Κι αυτό σήμερα εξυπηρετείται από μια ΣΠΙΘΑ που έχει κινηματικό κι όχι κομματικό χαρακτήρα.

Τίποτα δεν αποκλείει σ' ένα κίνημα, εάν κι όταν το ίδιο το κρίνει, να εκφραστεί και κομματικά, δηλαδή να κινηθεί κατά προτεραιότητα στο έδαφος των θεσμών εξουσίας, διατηρώντας και τα κινηματικά του στοιχεία.  Μα αν μπορούσε σήμερα κάποιος να προεξοφλήσει μια συγκεκρημένη καταφατική απάντηση θα ήταν σαν να προεξοφλούσε τα όρια στην οριζόντια κινηματική δράση της ΣΠΙΘΑΣ όσο και την εσωτερική δυναμική της.

12)  Μπορούμε να συνθέσουμε τα παραπάνω σε  συνοπτικές Κατευθύνσεις Δράσης ;

Ας το επιχειρήσουμε :

1) Δράσεις Διαφώτισης, κοινωνικών Ζυμώσεων και Κοινωνικής Κινητοποίησης, για τους στόχους της ΕΑ - ΛΚ - ΠΑ, στόχους που συνθέτουν και το Πολιτικό-Κοινωνικό μας Οραμα.

2) Δράσεις Προβολής και Διεκδίκησης μιας Αμεσης, Εφικτής κι Αναγκαίας μεταπολίτευσης, που θα αφήνει πίσω της το σάπιο πολιτικό σύστημα και θα το αντικαθιστά μ' ένα σύστημα Βαθειάς Δημοκρατίας.

3) Δράσεις ιδεολογοπολιτικής αυτο-χειραφέτησης των ίδιων των μελών της ΣΠΙΘΑΣ, απ' τα οποία τελικά εξαρτάται και η επιτυχία της, πέρα απ' τη μεγάλη εμβέλεια του Μ.Θ.  Η ίδια η ανάπτυξη της ΣΠΙΘΑΣ, με την Απήχηση ή τις Δυσκολίες της, θα υποδεικνύει εδω το μέτρο και τις ανάγκες αναβάθμισης του δικού της Κινητοποιού Λόγου, ζήτημα στο οποίο χρειάζονται ανοιχτά αυτιά, πέρα απ' τις βεβαιότητες της ορθότητας κι επάρκειάς του.

4) Δράσεις για την ανάπτυξη πρακτικών Ανυπακοής κι Αντίστασης στίς καθεστωτικές επιταγές και την νόμιμη αλλά και υπέρ-νομη, de facto ανάκτηση ή κατάκτηση στοιχείων απ' τα παραπάνω κοινωνικά επίδικα.

5) Δράσεις ενθάρρυνσης κοινωνικών πρωτοβουλιών στα παραπάνω, αλλά και συντονισμού τους, πράγμα που πρακτικά ταυτίζεται με την αριθμητική και κινηματική ανάπτυξη της ΣΠΙΘΑΣ.

6) Ειδικότερες επεξεργασίες κατά τομείς και θέματα που συνδέονται με  την ΕΑ-ΛΚ-ΠΑ, τις οποίες ειδήμονες και λιγότερο ειδήμονες μπορούν να κάνουν ή να συζητήσουν.

7) Ιδιαίτερες παρεμβάσεις σε κρίσιμες κοινωνικές ομάδες και θεσμούς, γενικά και τοπικά, όπως στη νεολαία (του σχολείου, του μεροκάματου και του περιθωρίου), γονείς κι εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους, επιστήμονες, θεσμούς Αυτοδιοίκησης κτλ.

8) Ιδιαίτερη επικέντρωση σε συγκυριακά ευαίσθητα, αλλά και στρατηγικής σημασίας ζητήματα, όπως η απώλεια της κυβερνητικής νομιμότητας, οι εθνικοί κίνδυνοι, ο χαρακτήρας του  Α.14.Π.5 του μνημονίου.

9) Μεγάλες πρωτοβουλίες σε επίπεδο εθνικής-διεθνούς πολιτικής, όπως στα ζητήματα του Χρέους και των εθνικών συνεργασιών που έθεσε ο Μίκης ( απευθύνοντας και ερωτήματα, εδώ, στα μέλη της ΣΠΙΘΑΣ ), ζητήματα στα οποία οι ομάδες και τα μέλη της ΣΠΙΘΑΣ  έχουν λόγο αλλά κι ανάγκη παραπέρα ενημέρωσης και συζητήσεων.

Γ.    Πέντε  Ειδικότερα  Ερωτήματα

Τα ερωτήματα αυτά έχουν αναδειχθεί, ανάμεσα σε άλλα, στις πρώτες τοπικές συζητήσεις.  Εχουν επιλεγεί με βάση τον ιδιαίτερο χαρακτήρα και σημασία τους, καθώς και την πιθανή διάσταση προσεγγίσεων, ανάμεσα στα μέλη, μια διάσταση γόνιμη και σε συγκλίνουσα δυναμική διαλόγου.

1.  Η  ΣΠΙΘΑ  έχει κυρίως ταξικό ή εθνικό χαρακτήρα ;

Η ΣΠΙΘΑ έχει χαρακτηρα Πατριωτικό, δηλαδή ταυτόχρονα εθνικό, δημοκρατικό και κοινωνικό.  Η δύναμή της βρίσκεται στη σύνθεση κι όχι στη μονομέρεια των αρχών της, και φυσικά στην ικανότητά της να κινείται ανάλογα στις διάφορες συγκυρίες.

Εξ άλλου, μία απ' τις σημαντικές της χρεώσεις είναι να ανακαθορίσει τις έννοιες του ταξικού και του κοινωνικού στο σήμερα, κατά το έμπρακτο παράδειγμα των μεγάλων Ελλήνων, απ' τον Αριστοτέλη ( Ελληνες είναι οι της ελληνικής παιδείας μετέχοντες ) ως το Σολωμό ( Εθνικό το Αληθές ) κι απ' τους Κολοκοτρωναίους ως το Μίκη.

2.  Μπορεί η ΣΠΙΘΑ να αντιμετωπίσει άμεσα την οικονομική κρίση ;

Η ΣΠΙΘΑ   δεν  εξανλείται σε συλλογική πρόταση οικονομικών μέτρων ή βελτιωμένων διαπραγματεύσεων.

Απεναντίας θεωρεί, ότι όλα αυτά, παρά τη χρησιμότητά τους όταν βρίσκονται υπό κοινωνικό έλεγχο, δεν έχουν αποτέλεσμα στο έδαφος της Εξάρτησης, της Λαϊκής Περιθωριοποίησης και  της Εθνικης Πολιτισμικής-Παραγωγικής κατιούσας.

Οι αναδιαπραγματεύσεις κτλ. θα μπορούσαν μερικώς να ανακουφίσουν την οικονομική ασφυξία, στους σημερινούς όμως πολιτικούς όρους απλώς θα βοηθήσουν τον κλεπτοκρατικό και αντικοινωνικό παρασιτισμό.

Ανεξάρτητα όμως απ' αυτά, η οικονομική και συνολική ανάκαμψη, στο μέγα μέρος της θα στηριχθεί στην  αποπληρωμή των Χρεών και στις δίκαια μοιρασμένες θυσίες και προσπάθεις της κοινωνίας.

Συνολικά, η οικονομική ανάκαμψη αποτελεί διάσταση της Πατριωτικής Αναγέννησης η οποία και προϋποθέτει την Κοινωνική Κινητοποίηση, τη ΦΩΤΙΑ  που θέλει να ανάψει η ΣΠΙΘΑ.

Για περισσότερα στα οικονομικά, βλ. πιο πάνω σημειο Β.10

3. Τι άμεσο και συγκεκριμένο μπορεί να κάνει η ΣΠΙΘΑ απέναντι στους Εθνικούς Κινδύνους;

Αν με τον όρο «συγκεκριμένο» εννοούμε κάτι που άμεσα και δια μιάς θα αποτρέψει τους κινδύνους αυτούς, τίποτα δεν μπορεί να κάνει κανείς, όπως άλλωστε και σε λιγότερο δύσκολα ζητήματα.

Μια κίνηση όμως όπως η ΣΠΙΘΑ, αντιμετωπίζει την αποτροπή των κινδύνων αυτών, όπως κι ευρύτερα το Εθνικό ζήτημα, μέσα απ' τη συνολική δυναμική της όπως αναπτύχθηκε απ' το Μίκη και συνοψίσθηκε σ' όλο αυτό το κείμενο.

Ειδικότερες Δράσεις, στο παραπάνω πλαίσιο, μπορούν να συνεισφέρουν στη δυναμική αυτή, καταγράφοντας και πιο συγκεκριμένες κατακτήσεις ως προς τα εθνικά.  Οι κατακτήσεις πάντως αυτές σε καμμία περίπτωση δεν εξαντλούν το θέμα της Εθνικής Ανεξαρτησίας, που παραμένει στενά συνδεδεμένο με τη ΛΚ και την ΠΑ καθώς και τους κοινούς τους όρους, τη μεγάλη δηλ. κοινωνική κινητοποίηση.

Ως παραδείγματα μόνον, σχετικων δράσεων, μπορούμε να αναφέρουμε  μερικά βασικά πού προέρχονται απ' τις ομιλίες του Μίκη.  Η προώθηση της απαίτησης για αναθεώρηση του  Α.14.Π.5 του μνημονίου,  η προώθηση διεθνών συνεργασιών,  η στήριξη κι αναβάθμιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, οι δράσεις ενίσχυσης της εθνικής ταυτότητας γενικά και στην εκπαίδευση ειδικότερα κτλ.

Για όλα αυτά, και πολλά άλλα, οι επεξεργασίες και ζυμώσεις, οι πρωτόβουλες πρακτικές παρεμβάσεις, οι τοπικές ή μεγάλες σχετικές πρωτοβουλίες, αναμένουν το μίγμα του αναβαθμιζόμενου προσανατολισμού και της δημιουργικής φαντασίας, των μελών της ΣΠΙΘΑΣ.

4.  Για μια πράξη αντίστασης, απαιτείται πλήρης εναλλακτική αντιπρόταση ;

Στις πράξεις αντίστασης κι ανυπακοής, ενυπάρχει ήδη  μέρος της εναλλακτικής, που είναι η ίδια η έμπρακτη άρνηση της κατάστασης στην οποία αντιστέκεται κανείς.

Σε κάθε περίπτωση, η αντίσταση σε αντικοινωνικές καταστάσεις, είναι αυτονόητη υποχρέωση, στοιχείο βιοτικής επιλογής, παράδειγμα για όλους, καθώς κι έναυσμα γενικότερων αντιστάσεων ( βλ. και άνω  Β.5).

Μεγάλο θέμα παραμένει εδώ η επιλογή των τρόπων-μέσων αντίστασης, όχι μόνο με κριτήρια αποτελεσματικότητας, αλλά με ηθικο-πολιτικά κριτήρια, θέμα το οποίο δεν μπορεί να απαντηθεί με γενικό τρόπο, απαιτώντας την ιδιαίτερη προσωπική ευθύνη και φώτιση του καθενός.

Η πολιτικά αποτελεσματική πάντως αντίσταση, απαιτεί πολύ περισσότερα πράγματα, απ' ο,τι μια αυθόρμητη αντιστασιακή πράξη, όπως αυτά που αναφέρονται πιο πάνω ( ιδιο σημείο, Β.5 ).  Ανάμεσά τους, η επεξεργασία και προβολή εναλλακτικών έχει μεγάλη σημασία, ως κινητοποιητής αλλά κι ως οδηγός της αντιστασιακής πρακτικής, χωρίς όμως πάντα να είναι απαραίτητη.

Γενικώς η πολιτική αναβάθμιση των δράσεων αποτελεί ανάγκη, ιδίως όταν μια αγωνιστική πράξη μπορεί με οποιοδήποτε τρόπο να αξιοποιηθεί απ' τα καθεστώτα για να βλάψουν γενικότερα το κίνημα αντίστασης ή και γενικότερα ένα δίκαιο αγώνα.  Φυσικά, οι διαφορές των σχετικών εκτιμήσεων εδώ δεν είναι ούτε σπάνιες ούτε ανώδυνες, αναζητώντας ετσι ένα πιο προωθημένο ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο για την επίλυσή τους, κι όχι επανάπαυση στα γνωστά και λίγο-πολύ αποτυχημένα.  Η ορθοπραξία, δεν απαιτεί πάντα ένα «ορθολογικό» πλαίσιο, όπως φωνάζουν στους αιώνες οι Θερμοπύλες, ούτε όμως τον διχαστικό εξοβελισμό του, όπως έδειξε και το τραγικό  22.   Ισως, η πληρέστερη ως τώρα απάντηση στο εγγενές τραγικό του πράγματος είναι το «πάταξον μεν, άκουσον δε»,  του γνωστού ορμητικού μα συγκλίνοντος διαλόγου.

Σε κάθε περίπτωση, ιδίως αυτή που θέλει να υπερβεί τα γνωστά «ορθοπρακτικά» στερεότυπα, η ανάγκη πολιτικής αναβάθμισης είναι αυτονόητη. Κι ακόμα,  η ανάγκη αυτή δεν αποτελεί αποκλειστικά «κομματικό-γραφειοκρατικό» χαρακτηριστικό, αλλά και διεκδίκημα αυτο-αναβάθμισης των κινήσεων, όπως η ΣΠΙΘΑ.

Τα κινήματα δεν χαρακτηρίζονται απ' την κυριάρχηση του «αυθόρμητου ακτιβισμού» αλλά απ' την οργανική (δηλ. τη χωρίς τακτικές - μετωπικές «κομματικές» υστεροβουλίες), ενθάρρυνση κι αναβάθμισή του.

Ειδικότερη «τυφλή συνταγή» εδώ, δεν μπορεί να υπάρξει,  γι αυτό και η ΣΠΙΘΑ εν όσω πρέπει να πολιτικοποιείται, οφείλει παράλληλα να λειτουργεί   ενθαρρυντικά - ανεκτικά - κριτικά - αλληλοδιδακτικά, απέναντι στις ειδικότερες δράσεις που αναλαμβάνονται απ' τα μέλη της.

5.  Είναι σε θέση η ΣΠΙΘΑ αριθμητικά και ποιοτικά,  για αποτελεσματική δράση ;

Η ΣΠΙΘΑ αριθμεί ήδη πλήθος τοπικές ομάδες και  χιλιάδες μέλη, με σημαντική δυναμική και με μεγάλες προοπτικές, παρά την καθεστωτική πολεμική.  Τις προοπτικές αυτές, πέρα απ' την προσωπικότητα του Μίκη, στηρίζει το ιδρυτικό της Οραμα που ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες και το Πολιτικό της Σχέδιο, ρεαλιστικό και υπερβατικό μαζί, ενώ πολλά εξαρτώνται κι απ' τα ίδια της τά μέλη.

Η διαθεσιμότητά τους και η πολιτική τους σύγκλιση στον κοινό τόπο που δημιούργησε ο Μίκης, αποτελούν τα αυτονόητα και κύρια θετικά ποιοτικά στοιχεία των μελών, ανάμεσα στα οποία μέλη βρίσκονται κι ορισμένοι εξέχοντες πνευματικοί άνθρωποι.

Ηδη όμως, έχει επισημανθεί από πολλούς η περιορισμένη σχετικά συμμετοχή της Νεολαίας, η οποία κι εύλογα απαιτεί, στους όρους της δικής της εμπειρίας  ( για την οποία δεν ευθύνεται η ίδια αλλά οι γονείς και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, καθώς και η πνευματική ηγεσία της χώρας ) την κατάλληλη προσέγγιση (λόγο, παράδειγμα, και δημιουργικό χώρο) για να κινητοποιηθεί, όπως αυτή μοναδικά έχει δείξει ότι γνωρίζει.

Επίσης έχουν από πολλούς επισημανθεί, η πολυχρωμία εμπειριών και προσεγγίσεων, οι δυσκολίες επικοινωνίας, οι γνωστικές ελλείψεις, τα ισχυρά κι αποκλίνοντα πολιτικά και λειτουργικά στερεότυπα, οι ανούσιες εμμονές κ.α. στοιχεία που συνθέτουν κι αυτά την πολιτική ποιότητα των μελών της κίνησης.

Σε μεγάλο μέρος τους, όλα αυτά, αφορούν τις εύλογες δυσκολίες μιας πρώτης φάσης.  Σ' ένα άλλο μέρος, αφορούν πράγματι την ανάγκη ισχυρών αναβαθμιστικών παρεμβάσεων, μέσα απ' την ίδια τη δράση και τη ζύμωση των μελών.

Τα κυριώτερα ίσως άμεσα ζητήματα και στοιχήματα εδώ, αποτελούν :

α) η επιτυχής διέλευση ανάμεσα στις συμπληγάδες ακτιβισμού και σχολαστικισμού, με τη βοήθεια των πιο έμπειρων μελών.

β) η κατανόηση ότι η  ΣΠΙΘΑ δεν απαντά στην αναζήτηση επιτυχών «τεχνικών τρόπων εφαρμογής» για τις «σωστές» προτεραιότητες, στόχους και μεθόδους που ο καθένας μας στηρίζει στις εμπειρίες του, αλλά πολιτική σύνθεση όλων αυτών, στο αναβαθμισμένο Οραματικό και Πολιτικό έδαφος που έθεσε ο Μίκης.